Przy drodze prowadzącej do Krakowa, w odległości 65 km od Kielc znajduje się miejscowość Książ Wielki. Do dawnego miasteczka trafiłem po przejechaniu trasy prowadzącej z Tunelu przez Przybysławice i Rzędowice.
Pierwsza informacja o osadzie pojawiła się w 1120 r. w dokumentach klasztoru cystersów w Jędrzejowie. Pierwsze przywileje miejskie otrzymał Książ prawdopodobnie za panowania króla Władysława Łokietka. W 1385 Książ Wielki otrzymał prawa miejskie. W XV i XVI wieku odbywały się tu jarmarki, słynne na całe województwo krakowskie. W 1582 miasto przeszło na własność Myszkowskich herbu Jastrzębiec a w 1727 – Wielopolskich. Do 1795 Książ Wielki był siedzibą powiatu, obejmując wówczas takie miasta jak: Miechów, Wolbrom, Żarnowiec i Jędrzejów. W XIX wieku Książ Wielki utracił wiele na znaczeniu, a za udział mieszkańców powstaniu styczniowym odebrano mu prawa miejskie. 9 sierpnia 1919 r. w Książu przebywała Pierwsza Kompania Kadrowa, do której w Miechowie dołączył Józef Piłsudski.
Po II wojnie światowej Książ Wielki zmieniał kilkukrotnie przynależność administracyjną: do roku 1950 i w latach 1975–1998 pozostawał w granicach województwa kieleckiego, 1950–1975 – krakowskiego, a od 1999 r. – małopolskiego (powiat miechowski).
Książ słynie z renesansowego pałacu zaprojektowanego i zbudowanego w latach 1585–1595 wg projektu włoskiego architekta Santiego Gucciego. Pałac został zbudowany na zlecenie biskupa krakowskiego Piotra Myszkowskiego. W kolejnych wiekach budowla nabrała cech barokowych, a po neogotyckiej przebudowie otrzymała wygląd zbliżony do dzisiejszego. W rękach rodziny Myszkowskich, a następnie Wielopolskich pałac pozostawał do drugiej wojny światowej. Od 1949 r. jest użytkowany na cele szkolne.
Z Książa udałem się przez Wielką Wieś do dwóch leśnych rezerwatów przyrody: Kwiatówki i Lipnego Dołu, w których chronione są rośliny kserotermiczne. Po przejechaniu 6 kilometrowej drogi leśnej, poprzez Wolicę i Wierzbicę dojechałem do Kozłowa, gdzie zakończyłem wycieczkę. Trasa liczyła 37 km.
andkoz
