Parki miejskie i publiczne tereny zieleni stanowią w zurbanizowanej przestrzeni żywą enklawę. Ich obecna struktura i układ funkcjonalno-przestrzenny jest zwykle wynikiem wieloletnich prac konserwatorskich i corocznych zabiegów ogrodniczych, czy działań rewaloryzacyjnych. Rośliny drzewiaste, zabytki architektoniczne i niektóre budowle ogrodowe pamiętają ubiegłe stulecia, dokumentując sztukę minionych epok, zaś nowe nasadzenia i modernistyczne akcenty, mała architektura, iluminacje, nawierzchnia ciągów komunikacyjnych służą wkomponowaniu założeń we współczesny krajobraz miejski.